HAYATIN AKIŞI...Ömürden gidiyor, geçen tüm günler! Sanırsın bir günde, aylar geçiyor! Diri kalmak için, bütün öğünler! Ah ile vah ile vay/lar geçiyor… Yorulmuyor güneş, doğup batmaktan! Yıldızlar bıkmıyor, hep göz atmaktan! Dolunay çok memnun, dolup bitmekten! Nasipler, kısmetler, paylar geçiyor… Yağmurlar gâh çılgın, gâhî çok yorgun! Doluya tutulan, yemiştir vurgun! Dökülürken karlar, anadan yorgun! Ardından dereler, çaylar geçiyor… Toylar kuruluyor, kınalı düğün! Kar gibi gelinlik, senin gördüğün! İnsanlar kenetli hep düğüm, düğüm! Akraba, aşiret, boylar geçiyor… Kaçmış köyün keyfi, yok tadı, tuzu! Kalmamış dağında, koyun ve kuzu! Oğlan evlenecek, çıkacak kızı! Ana, oğul, bacı beyler geçiyor… Köylü hep çalışmış, onmamış işten! Kalmamış hiç artan, tırnaktan, dişten! Adı çiftçi, almış, yarayı döşten! Evler, mahalleler, köyler geçiyor… Karaman- 2021/01 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: "Hayatın akışı" dillenir sözde Yaşama arzusu bitmiyor özde Geçmişin özlemi canlanıp, gözde İçimden hey gidi hey!..ler geçiyor..................................................Alibaba Kıtlık yoktur ama, kalkmış bereket, Memur ve emekçide, yok hareket, Gömlek satılmıştır, pantol felaket, Davul, zurna çalmış, toylar geçiyor................................Nurettin GÜLBEY |