YOLCUYDUM, GİDİYORDUM
İstanbullu yarınlar çağırıyordu beni
niye gelmiyorsun diye bağırıyordu mevsim bir zemherinin başlangıcıydı Aralığın son haftası oysa peronlar zor anları yaşıyordu terminaller de ortalıklarda koronalar dolaşıyordu ağaç kovukları sakladım zulalarıma çam kozalakları senin damlarına yağmur yağıyordu benimse başıma yani ıslanıyordum sana bırakacağım bu şehrin her bir yerine bir hoşça kal koydum epeyce üzüldüm birazda hayata küstüm yolcuydum, gidiyordum bir daha döner miyim bilmem hakkını helal etmeni diliyorum |