YILDIZ KAYMASI
Kaç yıldız kayar gecede?
Kaç yürek kalır acıda? Parçalanır ay bacada! Düşer saza içli ağıt, Gel sen efkarımı dağıt. Başını daya sineme, Gözlerini, gözlerime, Artık bana bir şey deme! Kaynar gönül, dil tutulur, Vuslata sofra kurulur. Saçlarını devir yana, Çel kalbimi döne döne, Söz verirsin artık bana; Sonu var mı bu gidişin? Öldürecek bekleyişim... Gönlüne düşsen bir kayıt, Beni kollarında uyut, Parçalandım boyut boyut; Topla beni, gel der beni, Iraklara gönder beni. Dut dalını eğer şimdi, Yar yüreğin oyar şimdi, Dağlar kara giyer şimdi; Uzaklara gidince ben, Düşer misin ardıma sen? Kara yer kaybolur ansız, Gökler bir çömlek kalaysız, Ovalar kalınca bensiz; Güneş, güne son kez güler, Gergin bir yay, gurbet eller!... Hayrettin YAZICI |
sanırım sizi ilk defa okuyorum.şiirin akıcı ve içine alan bir havası vardı ve içtendi...
sevgiler;)