GÜZEL YÜZLÜ BUNALIM
Ben olmak nasıl bir şey bilmiyorum
Güzel yüzlü bir bunalım rendeliyorum geceye, Cebimde adam olmak üzerine derlenmiş bir sürü özlü sözle ödünç bir hayat yaşıyorum. Efendi yanım kuyunun dibinden su çekiyor diliyle, kuruyan dudaklarım için Şiirler bağışlıyorum pavyon kadınlarına, muska niyetine. Kırmızı ışıktan geçen bir tanrı sevap diye kaydediyor bunu hanemize, Usulsüzdü ama olsun Aldık, kabul ettik. Ayık bir kafayla çekilmiyor var olmak biliyorum Kalbimde kadrolu bir hüzünle, Yok ölüyorum bende. Terbiyeli bir ceset gibi yatıp gözlerimi tavana dikiyorum Bilimcim seni süperleştiriyor hiç olmadığı gibi Gülüşünden sıçrayan kırıntıları biriktiriyorum bıyıklarımın arasında, Ve bıyıklarım gülüşünden bir atlas oluyor Ben durmadan onlara dokunuyorum. Pynst. |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, " Ben olmak nasıl bir şey bilmiyorum " diyen Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...