Aynı yalnızlık
Sen ve ben
Aynı yanlızlığın doğurduğu iki çocuk Yetim kalmışız Henüz öykümüz yarım Aynı umudun peşinden koşarken Kanamış dizlerimiz Aynı duvardan atlayıp ta Kırılmış yüreklerimiz Nasıl da dert olur içime Saçlarının rüzgara tutundugu anlar Sen ve ben Aynı kaderin yazdığı İki kaza mağduru Bir hayata parçalanmışız kalbimiz yarım Aynı oyunları oynarken Yenilmişiz kadere Aynı hüznü paylaşırken tutuklanmış gözlerimiz Nasıl da alır aklımı Ellerinin gönlüme kavustugu anlar Sen ve ben Aynı umudun düşürdüğü iki mutluluk Sevinmişiz Bir yüzde iki ayrı gamze Aynı ifadeyle gülümsemişiz hayata Aynı tebesüsümü taşırken ölmüşüz Nasıl da isyan olur beynime Kaçamak duygularımın gönlüne yansıdıgı her gece Sen ve ben Aynı firari duyguların iki idam mahkumu Tükenmişiz Bir sigara nefesinde iki içli kelime Aynı daragacına giderken Ellerin ellerimde Aynı rüzgarda dökülmüş iki yaralı meyve Nasıl da yangın olur gözlerimde O güzelim Şarkımız Başlamadan bitmişken orta yerinde |
Bu güzel şiire, günün şiirine, ilk yorumu yazmaktan mutlu olmuştum. İkinci yorumu yazmaktan çok mutlu oldum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...