YETER Kİ SEN ÜZÜLME
bu kaçıncı rüya
hiç gün görmeyen yüreği dilim dilim eden yandım yandım diye geveleyen bu kaçıncı rüya bu nasıl bir duygu sağanağı ki dilimi döndürüp anlatamadım ve bitmedi yokuş düzlüğe çıkamadım kuş folu mu bu sensiz inleyen ve sebepsiz onarmayı bekleyen bitmedi bekleyişler bitmedi özleyişler bilirim yanmak bana düşer kahrolmak bana yeter ki sen üzülme |