ZOR GİBİ
Bir güzel sevmiştim gözleri mavi,
Saçları sarışın yüzü kar gibi, Görmedim öyle bir yürekten kavi, Aşkına bağlanıp olan har gibi. Gencecik yaşında daha çok toydu, Düşünmeden beni kafaya koydu, Öyle bir kapılıp kalbine uydu, Gönlü her an benle ahu zar gibi. Çoğu geceleri gidip sahile, Bazen sarmaş dolaş bazen el ele, Gezerken özünden dökülüp dile, Derdi ki olsaydık evli yar gibi. Bazen çok taşardı öğüt verirdim, Üzülürdü yanar ben de erirdim, Sevgimle demleyip sevindirirdim, Parlardı gözleri mavi far gibi. Hiç eğip de incitmeden dalını, Doyasıya emdim taze balını, Evliliğe yoramadık falını, Ev yanardı ateş alev kor gibi. Duydum tüter o ateşin bacası, Sahil, yamaç, sinemanın locası, Unutulmaz çılgın aşkın hocası, İçinde nar dilindeymiş tar gibi. İlk göz ağrısını yaşayanların, Eski yarasını kaşıyanların, Böyle ağır bir yük taşıyanların, Doktoru bulunmaz, işi zor gibi. |
Dr. İrfan Yılmaz. Bodrum.