Sonsuzluğumun Mutlu Sonu
Artığı değildi umudumun
Kendime sakladığım çıkınımda… Patavatsız oluyor bazen gölgem Sezdiriyor yalnızlığını ruhumun Sana değil inan bu gösteriş Sen sakın ola aldırma… Sol yanıma yatıyorum Rüzgâr örtüyor mevsim yapraklarını Göğüs kafesimin kapısını tıkarcasına… Ve bir sevda masalı takılıyor dilimin ucuna Beklenmedik misafir ne de olsa Eksik etmem rızkını… Razıyım acıklı biten sonlara Yitik kahramanların ayak sesleri Titriyor şakaklarım istenmedik Korkudan değil… Salmış atını sürüyor süvarisi zamanın Üstüme üstüme… Dalgalı saçlarım arasına saklandı Anılarım… Diken üstünde… Karıncalar yol yapmış bedenimdeki kara boşluğa Sessiz cümlelerimdeki özneler gizli Yüklemlerimin bahtı, ahtı kara… Bir adım sonrası sonsuzluk Şu anım hayat… Bir karış toprak… Tut beni gölgem karış bu bedene Bırak sallanmayı hayalin salıncağında Kapısı çalıyor yalnızlığın Mutlu sonla bitecek bu gece… |
yüreğine sağlık..güzel bir şiirdi...
sevgiler;)