GÖLGEMDEKİ BEN
Karanlık gölgemde yabancı bir kadın…
Ağzından döküldü palazlanmış adım… Dedi “ Vicdanın en rahat yastığın… Reva mıdır kendine bu haksızca yaptığın? Hayat mücadelen miydi amaçsızca daldığın? Yoksa doğru muydu yaramazca hayata çelme taktığın? Fark etmedin ama ne yaptıysan ilk yerine vardın… Bana… Söylesene çarşı çarşı mutluluklar, vefalar bugün orada Kaç para? Çok mu dalgın kuşlar, yoksa afiş afiş mi Yalnızlıklar… Kan emen tahtakurusu pişmanlıklar Nesli tükenmiş mi sanıyorsun katran karası Yalanlar… İki günlük dostluklar, kaktüs dilli dargınlıklar… Parasıyla darda kalıp, yokluğuyla caka satanlar… Faydasız yararlar… Göz pınarlarından çağlayanlar… Sansürsüz dayaklar… Umutlardaki parmak izleri, yırtıklar Kirpiğimi oynatamadan geçen ehliyetsiz zamanlar” Reva mıydı be aynadaki aksim yaşananlar? Şimdi gölgemde adsız bir kadın Ve etrafım dört köşeli dualar… MERVE GÜREK |
sevgilerimle kutlarım değerli şairi....