Karanlık gölgemde yabancı bir kadın…
Ağzından döküldü palazlanmış adım…
Dedi “ Vicdanın en rahat yastığın…
Reva mıdır kendine bu haksızca yaptığın?
Hayat mücadelen miydi amaçsızca daldığın?
Yoksa doğru muydu yaramazca hayata çelme taktığın?
Fark etmedin ama ne yaptıysan ilk yerine vardın…
Bana…
Söylesene çarşı çarşı mutluluklar, vefalar bugün orada
Kaç para?
Çok mu dalgın kuşlar, yoksa afiş afiş mi
Yalnızlıklar…
Kan emen tahtakurusu pişmanlıklar
Nesli tükenmiş mi sanıyorsun katran karası
Yalanlar…
İki günlük dostluklar, kaktüs dilli dargınlıklar…
Parasıyla darda kalıp, yokluğuyla caka satanlar…
Faydasız yararlar…
Göz pınarlarından çağlayanlar…
Sansürsüz dayaklar…
Umutlardaki parmak izleri, yırtıklar
Kirpiğimi oynatamadan geçen ehliyetsiz zamanlar”
Reva mıydı be aynadaki aksim yaşananlar?
Şimdi gölgemde adsız bir kadın
Ve etrafım dört köşeli dualar…
MERVE GÜREK