YİNE SEN DÜŞTÜN
Terk etmez hiç beni, hayalin, aşkın
Bu gece yadıma, yine sen düştün Sahibi sen oldun, şu sırça köşkün *** Gözden inen yaşta, inci, gümüştün *** Bu gece yadııma, yine sen düştün Bir çınar isterim, gölgesi koyu Bulunmaz benzeri, asildir soyu Yollarıma baktın, mevsimler boyu *** Gelemedim diye, bana küsmüştün *** Bu gece yadıma, yine sen düştün Saçların savrulur, ense, perçemde Sevdim diye yazar, hece, lehçemde Tomurcuk gül oldun, gönül bahçemde *** Kanadı kırılmış, titreyen kuştun *** Bu gece yadıma, yine sen düştün Özlemle kolların, saramayınca Çok istedim amma, varamayınca Sen beni yanın da, göremeyince *** Gözünü açınca, beni görmüştün *** Bu gece yadıma, yine sen düştün Gönlüm mutluluğu, tatmalı artık Sevdanı, sevdama, katmalı artık Ellerin, elimi, tutmalı artık *** Kavuşmak olmalı bana son muştun *** Bu gece yadıma, yine sen düştün Herkesten farklısın, gülüşün başka Gidişin bir başka, gelişin başka Benli hülyalara, dalışın başka *** Çiçekler içinde, güle dönmüştün *** Bu gece yadıma, yine sen düştün Şu deli gönlümde, dolmaz ki yerin Şu sevda dağının, zirvesi serin Yürekte bu sevda, senin eserin *** Kendi ellerinle, sevgi örmüştün *** Bu gece yadıma, yine sen düştün Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |