Üç beş günlük dünyada, huzur mutluluk varken
Boyna kalbi kırılıp, neden üzülür insan ?
Şu kısacık zaman da, vakit ise çok darken
Ona buna darılıp, neden üzülür insan ?

Sevgi tohumlarını ekiyorken etrafa
Kuru bir mahsul gibi, kaldırıp atar rafa
Hiç dikkat etmiyorken, dilinden çıkan lafa
Kini ile karılıp, neden üzülür insan ?

Sevip seviliyorken, sitem ağır bastıkça
İnatları yüzünden, hep kendini kastıkça
Defalarca sabredip, sinesine astıkça
Boşluğuna sarılıp, neden üzülür insan ?

Kuraklaştıkça beden, nefes bile alamaz
Seven gönülden ayrı, bir saniye kalamaz
Eğer ümit var ise, hüsrana da dalamaz
Toprak gibi yarılıp, neden üzülür insan ?

Alnının yazgısına, verildiyse hediye
Karşılıklı severken, bunca korkusu niye
Bir ömür beraberiz, söz verdim diye diye
Sevdiğinden ayrılıp, neden üzülür insan ?

Nesrin Önem
09 11 2020
Tekirdağ