Kıtlama şeker gibi hayat yavaş yavaş oyalanırken tatlı beyazda. Karanlıktan karanlığa gidiyoruz ışık hızında. Farkındayım bu günlerde gözlerim başka bakıyor dünyaya. Çiçek açmış bir ölümü yaşayarak tutarken ellerimde. Anlıyorum ki; gerçek değil tohumlar filiz vermeye çalıştıkça gömülüyor köklerim en derine. Geçerken kullanmadığım günlerin içinden Geç kaldın diyor vakit çiçeği burnumun ucunda. Yer değiştiriyor bulutlar uykusuz gözlerimde. Sabıkalı bir yalnızlık tükürüyor yüzüme Üzerimde bezgin gece ve toprağın iç çekişi Kendi kendime ağlıyorum cenazemde..!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
VAKİT ÇİÇEĞİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
VAKİT ÇİÇEĞİ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Hayatı yargılayan dizelerinizde hüzün vardı...umut kanadı kırık bir kuş gibi çırpınırken düşler yorgun, gülüşler boynu büküktü...!kaleminize yüreğinize sağlık değerli dost sevgili Ferda hanım...hüzünlenerek okuduğum güzel bir şiir gönülden kutlarım...ilhamınız daim olsun...selam ve saygımla...Ziya VAR.