Tahtımı Yıkan O Yeller AğlasınÇileyi sararken,ağladım durdum. Dizlerimi dövdüm bağrıma vurdum. Ela gözlerine ben meftun oldum. Bahtımı yıkan o, yıllar ağlasın Can evime kazdım derin kuyumu. Mey ile gark ettim memba suyumu. Uyandım gafletten bozdum huyumu Tahtımı yıkan o,yeller ağlasın. Yatağa yorgana bir kibrit çakıp Dağlayıp ciğeri maziye bakıp Sevdaya kapılıp gençliği yakıp Ahtımı yıkan o seller ağlasın. Hasretle çağlayıp ağlayan gözler. Kirpiğin ucunda vuslatı özler. Yüreğin devası ateşli közler Yâdımı yakan o küller ağlasın.. Remziye Çelik.. |