Gümüş Zurna
Bir adem evladı vardı,
Ankara’da mukim. Sanki Ankara ona dardı. Nerden çıktı bilmem, Sardı bir gümüş zurna merakı... Fırsatı ganimet bilen, Dedemanzadelerin zurnacı başı, Allayıp pullayıp gümüş zurnayı; Sundu gümüş zurna zedeye... Puan sistemiyle çalınır buyurdular, Cümle gümüş zurnalar. Daha cümle kapısından girmeden, Peşrev havası başlar... Oysa bilinirdi ki " zurnada peşrev olmaz."; Ama allem edip kallem edip, Boyadılar adem evladının gözlerini. O gün bugündür, gümüş zurna çalar oldu. Duyanlardan evvel kendi kendine, "Sen bir garip aptalsın, Gümüş zurna neyine."deyip durdu. Ankara,23.07.2008 İ.K |