Rahman Âmânı Duydu Şükür EtErvahı ezelde yoktu ki gaflet Şeytan girdi araya Rabbim sen af et Dünyaya indik düştük âmâna Rahman âmânı duydu şükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu İşte buradayız biz bu demde Yazılan alına yazıldı bir kalemde Şeytan rahat durmam dediğinde Rabbim kovdu huzurda isyan ettiğinde İnsanı yolda çıkaracağım diye ezildiğinde Şimdi yine gönüllerin yandığı andır İnsan hala gaflet içinde bu ne zamandır İnsan ne durusun koşsana hak yanındadır Dermanı ara bul haydi hakka duandadır Rahman âmânı duydu şükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu Laf ağızda çıkmaz boşunadır laflar Hakkın huzurunda boştur tüm saflar Vardır elbet hakkın sözünü anlayanlar Anlamayanlar varsa şeytana dost olanlar Rahman âmânı duydu şükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu Sanki bu dünya kendisine babası devretti Savaşla zulümle koşana cehennemi yetti Bunu anlamayana söz kifayetsiz kaldı bitti Anlayana Yüce Rahman elbette ki yetti Rahman âmânı duydu şükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu Hepimiz Yüce Rahmana muhtacız Ne kadar verirse versin hala açız Anlamayan varsa bunu anlatacağız Anlatmazsak ta nefretle dolacağız Rahman âmânı duydu şükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu Ezelde nurla donatıldık bahtımız nur İnsan bakar kâinata gönlüde okur Hak Mevla’m imanı vermiş gönlü dokur Gönül bir dergâhtır Hak Mevla’m okur Rahman âmânı duydu şükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu Haydi, varalım insanın sesine Varalım sarılalım gülümsemesine Yoksa gülümsemesi bizde var serelim gönlüne Boşa yaratılmadık bizler öylesine Rahman âmânı duydu şükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu Kul Mehmet’im yürüyelim dünya geride yürüsün Katalım dünya malını ihtiyaç listesine bölünsün Fazlasını verelim ihtiyaç sahibine gönüller gülsün Gönüller gülmeyince hak Mevla’m bizi netsin Rahman âmânı duydu şükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu Sen gönülden imanla et duanı Kadir Mevla’m verir dermanı Mehmet Aluç |