Dışarda kar
Dudaklarından gülüş yağıyor avuçlarıma
Narin bir kar tanesi
Ve sevinçle dans eden bir devrim anı gibi
Yüreğimin doruklarına yağıyorsun
Kar tanem, nar tanem, bir tanem, can tanem…
Camların buğusuna kazıyorum adını
Sarmaş dolaş bir hasret ve sabırsız bir bekleyişle
Sevdasına göç ettiğim gözlerin
Ve derinliğine çığ gibi düştüğüm
Bakışların geliyor aklıma…
Gözlerim gülüşüne tutsak
Baktığım her yerde uçsuz bucaksız gülüşün…

Sevgilim… Ah sevgilim!
–her nefes alışında yükselip alçalan göğsün gibi- dalga dalga
Gözlerimin kıyısına vuruyor gülüşün
Rüzgâra meydan okuyan martı kuşları gibi
Çığlık çığlığa haykırıyorum sana
Ey! Sağanak gülüşünle sırılsıklam ıslandığım
Ey! Gözlerinde kaybolup gittiğim orman bakışlı kadın
Ey! Sahillerime dalga dalga vuran hırçın denizim
Ey! Yüreğimde aşkla açan gelincik çiçeğim
Son nefesimi uğruna sakladığım;
Sevgilim, karanfilim, gonca gülüm
Nar tanem, kar tanem, bir tanem…
Ey! Yapraklarımın üzerine sere serpe uzanan çiy tanem
Can tanem, aşk tanem…
Yüreğime kor ateşler gibi düşen sevda yangınım
Mucize aşklar, imkânsız kavuşmalar
Mutlu sonla biten sevda masalım
Bir gül, bir gülüş ve bir öpüş kadar güzel kadın!
Seviyorum seni…
Öptüğün günden beri dudaklarım yangın yeri
Ve dudaklarımda gülüşünün unutulmaz tadı…

(*) Sevgilim… Ah sevgilim!
Sensiz, sevincini haykıramayan
Ve gülüşünü yüzüne vuramayan kimsesiz bir çocuğum ben…
Soma’da kan ter içindeyim
Kömür karasıyım…
Yer altında -göçüklerde- nefessiz yanan madenciyim
Yürek yarasıyım…
Ölenlerin ardından dökülen gözyaşı
Yana yana yakılan bir ağıtım…
İşlenen cinayetlere karşı asi bir çığlık
Kömür karası bir öfkeyim…
Vahşi sömürünün en ucuz kurbanıyım
Göçükler, yangınlar
Ve ölümüme sebep olan ihmaller altındayım…
Uzat bana ellerini
Gülüşünle sar sarmala
Kurtar beni
Yüzüme vuran güneş…/ ciğerlerime dolan nefes
Yüreğimdeki göçükleri aydınlatan ışığım ol…
Uzat öpülesi ellerini uzat bana
Yokluğuna kaybolmadan tut beni.

Ağustos 1988-Haziran 2014(*) son bölüm Soma katliamının ardından eklenmiştir.