payımabütün yenilgilerimi yanılgılarımdan anladım dönüşü olmayan sona doğru payıma düşen evet payıma düşenleri yitirdim birçok soru sordum kendime müjdeli bir haber gibi ne arar ne beklerimki yok artık başka pencere ben buyum diyemedim kapandı dudaklarımın kilidi kanıksadım belkide içimde kimseler yok çıkmazlarımdan düşen ben çiçekleri düşünen yok ömrün yanlızlığında solan yitirdim düşlerimi varlığımın çağıltısında bazen bağlantım kopuyor hayatla kağıttan abideler yükseliyor durmadan durmadan haksızlık doğuruyor dünya 05 ekim 2020 |