YenilgiGünün son ışıkları altında Günün son koşturmacalarını Seyre dalmış bir ihtiyar Deşiyor, kanatıyor acılarını. Orda da öylesine uzayıp giden Gözlerinde düşüncelere sürüklenen Yaşayan bir ruhun peşi sıra O yolun yolcusu oluyor. Birçok kere aynı yerde Yenilgiye uğramış Gel gör ki kendini yok ederken Hiç farkına varmamış. Şimdi kendi için geriye Dönülmez bir iz bırakmış İnsan düştümü bir kere Ne yapsa kalkamazmış. Taş uçacak, ağaç koşacak gibi Sanki kuşlar konuşacak gibi Etrafı süzdü öylesine Sandı ki dünyada kalacak gibi. Mustafa Yaman 04 aralık 2024 |
Güzel ve anlamlı bir serbest şiir.
Beğeni ile okudum bu müstesna şiirinizi.
Kutlarım,saygıyla esenlik dilerim.