*Öyle Bir İnlerdi Ki**Öyle bir inlerdi ki hayalet gibi Sevinçten ve acıdan soyut Bir kıvılcım büyür alevlenirdi Her gün yeniden çözülürdü karanlık Her gün yeniden boğulurdu aydınlık. Gelgitler oluşurdu saplantılar eşliğinde Aykırı oluşumlarda bir paradoks Sanki başkalaşan bir efsus Sanki bir zuzula, sanki bir zulkavmi Sanki mukadderat belkide umut taciri. Apaçık görüyordum hayal olan çağları Türbülans olmuş yeryüzü için, için Orda öylesine kaynaşmıştı hayır, şer Kader! diye haykırdı birinci uğultu Azap diye seslendi ikinci uğultu. Ufkun dibinde aynı yerden Yüce bir hedefe varmak için Yaşayanlar mücadele edenlerdir diyordu Ruhların efendisi Hayır diye seslendi karanlıktan Ölülerin bekçisi Sonra kol kola girip yürüdüler ikisi. 28 aralık 2024 |
Biz de okuduk ve kutladık
Nice güzel şiirlere, yelken açman dileğiyle
Şiirle kal, hoşça kal