YALNIZLIĞIN ÖYKÜSÜ...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Yalnızlığın öyküsüydü öykündüğüm renkler ve biriken düşlerin bir sözlükte toplandığı her açıda farklıydı acılar göğe damga vuran ölü kırlangıcın kanında saklı yazdığım son ferman kanıma karışan ruhlardan aşırdığım suçlar gibi kendime yangındım kendime muhalif. Düş perisi iken süngüsü düşen Örttüğüm siyah peçem Zemherilere düşkünlüğüm Her gece vakti küstüğüm gani gani sözcükler Kimi zaman aşkın tarhı Bir ömür nadasa kalan bedenimden ayrı düştüğüm Nazı niyazı sevdalı bir hecede saklı rüzgâr Göl durgunluğunda bir hayata özlem Narıydı belki de mevsimin dağıttığı Her dağınık günüme eşlik eden. Sen dili Meşru bir gölge ve lehçe Yüreğime bastığım mührü açacak İşinin ehli bir çilingir Oysaki çok geç ölüm öncesi girdiğim mezarın Kayıp mezar taşı Öncemde saklı feri aşkın Dünümde sakit olsa olsa satırların na’şı Bir gök kubbe ki soytarı satırların Güzergâhı Sondan başa saydığım sedeften tahtında yılların Hala başa aldığım bir masal ki Sonu Allah katında saklı. Düşler ektiğim Dümenine geçen her mevsimde ayrı ayrı Kırmaksa dümeni Rotasında azgın dalgalar Gün yüzüne çıkmamış sırlar Haşmetli bir yürek ki Kürediğim her heceden başladığım şarkı İsyanı olmayan bir yolculuk Ne de inkârı olan Edindiğim izlenimle Kendime kendimden çoksa eziyet eden Her halükarda başımın tacı. Aşkın ilahı ve de Verip veriştiren cümleleri Bir kitap nazarında dökülen heceler içimden Kekeleyen evrenin de vardı belli ki maruzatı Bir tünediğim bir kürediğim Bir küsüp bir barıştığım aşkın saltanatı Hala nasıl oluyor da hükmeden? Sözcüklerim peksimet tadında Yaşlı, yaslı yollardan arda kalan Ayak izleri Ölümüne seven Dirayeti sınanan bir âşık Yolda kalan maşuk kadar mı ısrarlıydı yoksa? İzdihamı bilinmezin Gölgesine rest çeken minvalde Feleğin kıskacı rüyalara dahi müdahale eden Bir reverans idi madem ölüm Köhne bir hecede mi takılıydı aklım? Fermandan önce Feri söndü mü bir kez Fevri bir rüzgârın silip süpürdüğü şu zeminde Kaykılan kendi halinde bir hece olsa olsa Aşkla kuşanan belimde Devasa bir tüfek Iskaladıkça özlemi varmadan menzile En çok da her kendine Yenik düştüğünde. |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...