TUNÇ KAFİYE
Umutsuz hallerden çık
Umut kapısı açık Geçecek köprüler var Örüyorlarsa duvar Başına taksan da taç İnsan insana muhtaç Çok soğuk olsa da kış Isıtır sıcak bakış Bakar görmez sanki kör Nimete karşı nankör Delinir en sağlam sur Kişi ararsa kusur İnsanı sevgiyle sar Nefretin sonu hasar Yüreğini aşka sal Sevmek ne düş ne masal Yârin kapısına vur Kuşkunu yele savur Sevginin mevsimi yaz Sevenin bahtı beyaz Umut tutunduğum dal Hayat denizde sandal Kışın bol yağınca kar Yazın sular gür akar Düşlerinde bana gel Dağlar olmasın engel Mahmut KILIÇOĞLU |
Saygı ve selamlar.