Kara gözleri
Kara gözleri
Bir gün göremesem deli olurdum Kömürden siyahtı kara gözleri Baktıkça içine huzur bulurdum Kömürden siyahtı kara gözleri. Rastlamadım çoktan beri izine O gözler mührünü vurdu özüme Yakışırdı buğday tenli yüzüne Kömürden siyahtı kara gözleri. İnanmıştım muradıma ermeye Can atardım tekrar,tekrar görmeye İstemezdi gerek yoktu sürmeye Kömürden siyahtı kara gözleri. Doyulmazdı o günlerin tadına Gitti uzaklara düştüm yadına Şiirler,nameler yazdım adına Kömürden siyahtı kara gözleri. Muzaffer yavuz |