AlaboraSüleymaniye den gelen ezan sesiyle uyanıyor bebeğini asma beşiğinde uyutan İstanbul duşunu alırken beyaz köpüklü dalgalarla martıların kanat tezahüratına karışıyor balıkçıların mahmur sesi livarda biriken umutları kleptoman midyeler kaparken yosun kokulu ağlarda ağlıyor deniz(in)anası ansızın deli bir poyraz mendireğe bağladığı hayalleri suya düşürürken halkalar halinde el ele tutuşan anılar vuruyor dibe ıslanırken mavi gülüşleri alabora oluyor kağıt gemilerde yüzdürdüğü düşleri… Aslı Aydın |