KÜL TABLETİKatledilirken içim Uzanır bir sigaraya titreyen ellerim. Kendi rüzgarını yakan ateş olurum ucunda. Pişmanlığın gizli eli teslim alırken kimliğimi Sıyırıp atarım ruhuma adım kala içimi. Duman altı olur sözcükler anılar boğar geceyi. Savruldukça küller renklerini çizer küfürler. Söndürmeye çalıştıkça isyanı Bastırır soluk alışımı can sıkıntısı. Sağımda ayrılık Solumda ölüm Şiir bile değilken biz Ne kaldı geriye ömrün kül tabletinde Kökümüzü söken ömür orağa benzedikçe..’ * Ferdaca |