Ölüye Zaman
beni sen,
fikrinin içinde senin aşığın mı sandın? nihavend düzlüklerde kaybolan yolların götüremediği yerlerde uçuşan bıçakların kanat seslerini yorumladığım savurgan çar çur açtığım kağıtların yarına işaret eden anlamlarını tutan duvarları yıktı şiddeti yazıdan yeğ tutuyorum hayvanlarıma dokunduklarında olağanüstü olamaz hiçbir şey olağanın dışına çıkıp ben aşk fikrine itiraz bile etmiyorum tahtanın açtığı yaradan sorumludur onlar karanlıktaysam görmeliyim sigaranın tütmesini yoksa, yok olurum |