(Kedi şiirleri - 1)

Merhaba, eyv’Allah canımcım
Selamünaleyküm kardeşim

Sağ olasın, oturayım
Yok içmem bi’şey var ol

N’olsun bildiğin gibi
Ölemiyoruz diye
Yaşıyoruz

Üç sene oldu sanırım
Dört mü? Yapma be

Gelemedim affet
Çıkamadım
Gitmedim
Öyle

Sende gelmedin hiç

Ben de özledim kardeşim
Yoğun adamsın sen
Meşgûl etmemeli
Hem telefonda
Neyse işte

Yok ya
Canım sıkkın değil
Sıkkın da öyle bildiğin gibi değil

Aklım evde kaldı
Kimse yok yani
Var da yok
Var ama

Cankız
He kedi’m
Evlâdım sanki

Dilsiz dudaksız dostum
Selâmı var desem
Gülersin şimdi

Ama üç kere göz kırptı çıkarken

Yok iş güç oyalanıyoruz öyle

Aynı ev aynı bahçe
Tas aynı hamam aynı
Kızımla baş başa şükür

Senin yavruyu verdim yengeye

İyi oldu aklım kalırdı yoksa
Tek erkek doğan oydu, Çırak
Nasıl meraklı nasıl komik kerata

Diğerleri de iyi insanlara gittiler
İyi kalmaya devam etsinler diye
Dûalar ediyorum şimdi
Anaları gibi güzeller

İnan ol
Cankız girince, gelince yani
Başka oldu o ev, mutfak bahçe

Ben bi’öğün bi’çeşit ile bitirirdim günü
Şimdi her gün tazeden yapıyorum
Kızımda nasıl bekliyor sabırla
Âh o nazlı bakışları

Emaneti aldım
Ben kefilim kızıma
Borcuna sadıktır Cankız

Ameliyat deyince dayanamadım
“Baba ben ameliyat olmalıyım” dedi
Hak verdim, ses çıkaramadım

Gezmeyi seviyor çocuk
Mahallenin çapkınları
Rahat vermiyorlar

Beş yavru doğurdu
“Yeter” dedi, haklı
İki ayda eridi çocuk
Onları tosun etti ama

Veteriner veteriner gezdim ben de
Biri bin dedi, öbürü yedi yüz elli lira
Senin adamı aradım beş yüz yeter dedi

Her ay elli elli getirir bırakırım dükkâna

Allah razı olsun, sağ ol var ol
Cankız’da sevinecek şimdi

Neyse, beklemesin
Bana müsaade
Selâmetle…

7 Ağustos 2020 – İstanbul
Muharremali