"hey gidi hey!"

Kaos'un Kutsal Kitabı kafasındayım bu sıralar. Ve her yerde insan var. Yolda, otobüste, hastane koridorlarında. Bazen tam karşımda, "Aç kapını" diyor biri, "aç içine girelim." Okkalı bir iktir çekiyorum. Kaçmaya başlıyorum. Peşimi bırakacak gibi değil. Bazen ani darbelerle onu yere deviriyorum. Aldırmadan cinsiyetine, doğuruyor, doğurdukları da doğuruyor. Kalkıyor ayağa, bu kez daha kalabalık kovalıyor. Bense aldırmadan boşa gitmiş yaşamıma inadına daha da boşa yaşamak için gizlenecek yer arıyorum. Gizlendiğim yerlerde bile insan var. Dikmişler ayna gözlerini gözlerime bakıyorlar.

İnsan varsa dert de var. O gözlerde görüyorum, ben de insanım ve dertliyim. Ama, çok da dert etmemek, her koşulda baş etmesini öğrenmek gerek. Aslında kendi çözüm yolumu yıllar önce tımarhane forumunda yazmıştım. Tekrar yazmayacağım. Sen de sorma:)))

İyi yazmışsın. Hörmetler.

olricx tarafından 8/5/2020 8:08:47 PM zamanında düzenlenmiştir.

Nerden bulursun bu ağır sözcükleri ,ağır olmuş şiir,taşıması zor.Güne çok yakışmış.
Kutluyorum,kocaman Sevgi ve Güller bırakıyorum sayfana,yüreğine sağlık canım❤

Eli yüzü düzgün sözcüklerle distopik şiir.

Hikayede ismi geçen yazar ve Ayn Rad gibi yazarları okunurken ya da sonrasında onun etkisinde kalmaktan uzun süre kurtulamıyor okur. Hele de içinde bir şeylerin rahatsız eden didişmesi varsa.

Sorgulayan mutsuz olur, sorgulatan ise rahatsız eder. Iyi ki

Aklı başında şiir okumak isteyen gelsin.

Eyvallah şair.