İnsanın tüm evrende kesin olarak değiştirebileceği tek bir şey vardır: kendisi. (Aldous Huxley)
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Başka tüyo yok sana
Adnan Bilgiç
5,0 / 12 kişi ·21 beğenme · 9 yorum · 706 okunma
Can Atilla
 Başka tüyo yok sana
Hatırlar mısın
Doksan üç yılını? Mafya derin bir darbe alır Akdeniz açıklarında bir operasyonla Sonrasında kanlı bir kar yağar Ankara’ya Sabahın körü koca bir ateş yayılır tüm sokaklara! Rüzgarsız bir sabahtı oysa Ama yanık diş parmak savrulur etrafa! Dikiz aynasına yapışan gözlüğü ve kalemi Deri çantasına koyduğu yayınlanacak köşe yazısıyla... Hatırlar mısın Doksan üç yılını? Boş ver mi Diyorsun yani Bari sen yapma be! Bak tarihte veriyorum sana Beş şubat Bolu yakınlarında Sözde ters yola sapmış bir araç İçinde daha on yedisinde bir kız çocuğu Anne ile babası paramparça Anavatan diyorum başka da tüyo yok sana! Peki ya orgeneral Eşref Bitlis bir şeyleri canlandırdı mı Unutmayı marifet bilen hafızan da? -Sus mu dedin sen?- Dur Daha yeni Başlıyorum Yahu... Tam her şey Bitti dediğimiz an Ülkemin Cumhurbaşkanı öldürüldü! Her ne kadar kalp krizi geçirdi deseler de inanma yalan. Daha sonra Bir can yetmemiş olacak ki Yirmi yediye çıkarıldı yaşayanın değeri olmadığı Hekimbaşı Ümraniye İstanbul da! Kaybolanların durumu ise halen meçhul. Vah ki vah Yirmi yedi de yetmedi! Otuz üç ana kuzusu Mehmetçik Pkk’nın hain saldırısıyla şehit oldu... Hatırlar mısın Doksan üç yılını? Biliyorum Ve farkındayım Senin gibi benim de Kanım çekildi yüreğim dağlandı Fakat Ölümlere Doymayan ülke insanına Bir utanç vesikasını bırakmak şart oldu! Ne acı bir hatıradır ki bu Onca yıl geçmiş halen dün gibi Mıh gibi çıkmıyor akıllarımız ve vicdanlarımızdan Çıkmasın da zaten hep hatırlansın diri diri yakılan otuz beş can... Ah ah ah Peki ya Başbağlar Kurşuna dizilen onca adamlar Korkuyla evine sığınıp da yakılan kadınlar çocuklar Yine Yeniden Bilindik senaryo Ve her zaman ki gibi failleri meçhul! Dört Ekim Siirt Şirvan Pkk tarafından çoğu kadın Ve çocuk yirmi yedi kişi öldürülür! Yirmi iki Ekim Yine Siirt bu sefer isim farklı Baykan Çoğu daha kundakta bebek -bebek- yahu Yine kahrolası pkk yirmi iki canı hayattan koparır! Tamam tamam Son bir tane daha yazıp Boynumu büküp susacağım söz Ve -sen okurken bunları- sana ağlarken eşlik edeceğim! Yirmi beş Ekim Erzurum’un Çat ilçesinin Yavi beldesi ve yine sahnede pkk Koca bir ateş topunu düşürür ülkemin bağrına Askere gidecek Mete’nin haberi Heyecan ile konuşulurken Ve Yasin’in yeni doğan çocuğunun Tatlısı Daha yeni Dağıtılırken Kör olası teröristler Onca Sevinci hayali Kana bulamak için Silahına kurşunu sürüp kahveyi taradı! -Yani- Otuz beş can ve Resmi kayıtlara geçen Beş yüzü aşkın yaralı ile doksan üç yılını En yıkıcı vicdanları yerle bir eden o katliamla kapadı... 23.7.2020 Adnan Bilgiç |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Başka tüyo yok sana şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
neneh.
20 Eylül 2020 Pazar 19:33:01
Terörü lanetliyorum..Yüreğiniz dert görmesin..göz yaşlarımı bıraktım sayfaya..Mekanları cennet olsun..Saygıyla..
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Adnan BilgiçÖlenlerimizi bir araya getirsek
Ve öldürenler ile yüzleştirsek, vicdanları sızlar mı?
Hiç sanmıyorum! Çünkü halen dallarından koparmaktalar bahar çiçeklerimizi...
Sizin vesileniz ile;
Tekrardan başsağlığı diliyorum
Vicdanı sızlayan ülkemin her bir insanına.
Ruhları şad ve mekanları daima insan vicdanı ile, cennet olsun.
Değerli yorumunuza;
Tekrardan teşekkür eder
Huzurun daima yol arkadaşınız
Ve gölgeniz olmasını dilerim, Neneh şiir dostum.
Saygılarımla
Ve öldürenler ile yüzleştirsek, vicdanları sızlar mı?
Hiç sanmıyorum! Çünkü halen dallarından koparmaktalar bahar çiçeklerimizi...
Sizin vesileniz ile;
Tekrardan başsağlığı diliyorum
Vicdanı sızlayan ülkemin her bir insanına.
Ruhları şad ve mekanları daima insan vicdanı ile, cennet olsun.
Değerli yorumunuza;
Tekrardan teşekkür eder
Huzurun daima yol arkadaşınız
Ve gölgeniz olmasını dilerim, Neneh şiir dostum.
Saygılarımla
Cevap Yaz
Terörün seceresi çok güzel tutulmuş.Şiirsel bir söyleş içinde hatırlatılmış.
Teşekkürler ozanım.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Teşekkürler ozanım.
Bu değerli yorumunuz için
Çok teşekkür ederim Çöreotu şiir dostum.
Dilim döndüğünce
Yüreğim el verdikçe
Sizlere aktarmaya özen gösterdim.
Tekrardan teşekkür ederim.
Daima huzurla kalın lütfen
Çok teşekkür ederim Çöreotu şiir dostum.
Dilim döndüğünce
Yüreğim el verdikçe
Sizlere aktarmaya özen gösterdim.
Tekrardan teşekkür ederim.
Daima huzurla kalın lütfen
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...
Değerli yorumun için
Sana teşekkür ederim
Osman şiir dostum.
Daima huzurla kal lütfen
Sana teşekkür ederim
Osman şiir dostum.
Daima huzurla kal lütfen
Erkan Cem Arslan
23 Temmuz 2020 Perşembe 16:49:43
Bu kaçıncı defa şiire gelişim bilmiyorum.
Başlıyorum ve
"Dikiz aynasına yapışan gözlüğü ve kalemi" burada tıkanıyorum.
Ama azmettim bu sefer ve devam ettim.
Uğur Mumcu, tanımadığım halde bende iz bırakan sayılı insanlardan biridir. O gün babam eve gelip "Uğur Mumcu ölmüş" dediğindeki yüz ifadesi sanki aileden birini kaybetmiş gibiydi ki ben de aynı hisse kapıldım.
1990'da askerliğini Şırnak'ta yapmış biri olarak o dönemi yaşadım okurken. Şahit olduklarım, duyduklarım ve bölge halkı geldi aklıma.
Terörün hiç bir bahanesi olamaz. Hatta hangi nedenle olursa olsun bir cana kıymanın bahanesi olamaz...
Nedenleri, niçinleri bir yana (sayfalarca yazı çıkartabiliriz) sonuçları hep bize dokunan, bizden alan yıllar ve kimi zaman temposu yükselerek, kimi zaman düşerek devam eden bir can pazarında yaşıyoruz...
Hadi ölen öldü diyorsun neticede ateş düştüğü yeri yakıyor. Ama ya ölmeyip yarım kalanlar ne olacak? Onların hiç kapanmayan yarasına kim merhem olacak. Travmaları, şokları...
Ve bizler...
Ara sıra vah vah deyip hayatına devam eden bizler... Utanıyorum bazen...
Şunu da yazayım gideyim; bazen kedimi şanslı hissettiğim durumlardan biri de tarihine şahitlik ettiğim değerli insanlarla aynı dönemde yaşayıp aynı havayı solumuş olmamdır. Nedense bu bana huzur verir. Hani kimi zaman dersiz ya örneğin "keşke Atatürk'ü göresebilseydim, onunla yan yana bir şeyler yapabilseydim diye... Bunun gibi bir şey yani benim için. Ne mutlu ki bana Uğur Mumcu ve onun gibi güçlü kalemlerin, vatan için canını ortaya koyanların soluduğu havayı soludum.
Değerli dostum, ne çok şey yazdırdı bana bu harikulade eserin.
Hassas yüreğin var olsun, kaleminin gücü tükenmesin.
Huzur ve sevgi yoldaşın olsun.
Esen kal...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Başlıyorum ve
"Dikiz aynasına yapışan gözlüğü ve kalemi" burada tıkanıyorum.
Ama azmettim bu sefer ve devam ettim.
Uğur Mumcu, tanımadığım halde bende iz bırakan sayılı insanlardan biridir. O gün babam eve gelip "Uğur Mumcu ölmüş" dediğindeki yüz ifadesi sanki aileden birini kaybetmiş gibiydi ki ben de aynı hisse kapıldım.
1990'da askerliğini Şırnak'ta yapmış biri olarak o dönemi yaşadım okurken. Şahit olduklarım, duyduklarım ve bölge halkı geldi aklıma.
Terörün hiç bir bahanesi olamaz. Hatta hangi nedenle olursa olsun bir cana kıymanın bahanesi olamaz...
Nedenleri, niçinleri bir yana (sayfalarca yazı çıkartabiliriz) sonuçları hep bize dokunan, bizden alan yıllar ve kimi zaman temposu yükselerek, kimi zaman düşerek devam eden bir can pazarında yaşıyoruz...
Hadi ölen öldü diyorsun neticede ateş düştüğü yeri yakıyor. Ama ya ölmeyip yarım kalanlar ne olacak? Onların hiç kapanmayan yarasına kim merhem olacak. Travmaları, şokları...
Ve bizler...
Ara sıra vah vah deyip hayatına devam eden bizler... Utanıyorum bazen...
Şunu da yazayım gideyim; bazen kedimi şanslı hissettiğim durumlardan biri de tarihine şahitlik ettiğim değerli insanlarla aynı dönemde yaşayıp aynı havayı solumuş olmamdır. Nedense bu bana huzur verir. Hani kimi zaman dersiz ya örneğin "keşke Atatürk'ü göresebilseydim, onunla yan yana bir şeyler yapabilseydim diye... Bunun gibi bir şey yani benim için. Ne mutlu ki bana Uğur Mumcu ve onun gibi güçlü kalemlerin, vatan için canını ortaya koyanların soluduğu havayı soludum.
Değerli dostum, ne çok şey yazdırdı bana bu harikulade eserin.
Hassas yüreğin var olsun, kaleminin gücü tükenmesin.
Huzur ve sevgi yoldaşın olsun.
Esen kal...
Bende ölümü sonrasında
Tanıma fırsatına eriştim Uğur Mumcu'yu!
Daha on yedi yaşıma yeni girmişim
Hayat lay lay lom giderken, bir bomba patladı yüreğimde
Bu öyle bir bomba ki Erkancım, çocukluktan çıkıp ergenliğe adım atarken
Saçtığım gülücükler, çok acı bir şekilde şarapnel parçaları gibi etrafa yayıldı!
Çok erken olgunlaştım anlayacağın, ülkemin gerçeğin de...
Daha sonrasında
Ardı arkası kesilmeyen şehit haberleri ile
Yüreğim savaş alanına döndü!
Hele ki Sivas
Hele ki Madımak
Hele ki diri diri yakılan onca insan
Bu özellikle yüreğimde hiç kapanmayacak bir yara açtı...
"Terör" başka ülkelerin
Ülken de "kaos" çıkarma adına yaptığı siyasi bir oyunun
Bilinen fakat inatla görülmek istenmeyen yansıması sadece!
Bilançosu mu ne? Yarınlara dair onca hayaller, onca kahkaha sevinç
İnsan erozyonu! Gelişemeyen bir ülke ve bitmek tükenmeyen bir korku hali...
Ayrıca bazen;
Bizim siyasiler de
Kaos sopasını tutup
Halkının gözünün içine bakıp
-Bak uzaklaşırsan eğer benden- seninde başına gelir diyor!
Ki çok geçmeden, tekrardan hortluyor bu terör, farklı isimler altında...
Keşke Atatürk ölümsüz olsaydı da
Her kim yeltenmeye kalksa ülkemizi karıştırmaya
Haddini bildirseydi bir güzel onlara.
Ne çok özlüyor ve arıyorum onu bir bilsen.
O olsaydı, bunların hiç biri yaşanmaz, bizler de yürek dağlayan
Böyle çalışmaları yazmazdık hiç.
Erkancım;
Bu değerli yorumun için
Sana çok teşekkür ediyorum.
Senin de huzur ve sevgi yoldaşın olsun.
Sağlıkla kal
Tanıma fırsatına eriştim Uğur Mumcu'yu!
Daha on yedi yaşıma yeni girmişim
Hayat lay lay lom giderken, bir bomba patladı yüreğimde
Bu öyle bir bomba ki Erkancım, çocukluktan çıkıp ergenliğe adım atarken
Saçtığım gülücükler, çok acı bir şekilde şarapnel parçaları gibi etrafa yayıldı!
Çok erken olgunlaştım anlayacağın, ülkemin gerçeğin de...
Daha sonrasında
Ardı arkası kesilmeyen şehit haberleri ile
Yüreğim savaş alanına döndü!
Hele ki Sivas
Hele ki Madımak
Hele ki diri diri yakılan onca insan
Bu özellikle yüreğimde hiç kapanmayacak bir yara açtı...
"Terör" başka ülkelerin
Ülken de "kaos" çıkarma adına yaptığı siyasi bir oyunun
Bilinen fakat inatla görülmek istenmeyen yansıması sadece!
Bilançosu mu ne? Yarınlara dair onca hayaller, onca kahkaha sevinç
İnsan erozyonu! Gelişemeyen bir ülke ve bitmek tükenmeyen bir korku hali...
Ayrıca bazen;
Bizim siyasiler de
Kaos sopasını tutup
Halkının gözünün içine bakıp
-Bak uzaklaşırsan eğer benden- seninde başına gelir diyor!
Ki çok geçmeden, tekrardan hortluyor bu terör, farklı isimler altında...
Keşke Atatürk ölümsüz olsaydı da
Her kim yeltenmeye kalksa ülkemizi karıştırmaya
Haddini bildirseydi bir güzel onlara.
Ne çok özlüyor ve arıyorum onu bir bilsen.
O olsaydı, bunların hiç biri yaşanmaz, bizler de yürek dağlayan
Böyle çalışmaları yazmazdık hiç.
Erkancım;
Bu değerli yorumun için
Sana çok teşekkür ediyorum.
Senin de huzur ve sevgi yoldaşın olsun.
Sağlıkla kal
Kurgusu güzel şiirdi severek okudum usta
Yüreğine emeğine sağlık
------------Selamlar
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Yüreğine emeğine sağlık
------------Selamlar
Ülkemizin en karanlık yıllarından biri
Işık Mehmetali şiir dostum :(
Değerli yorumuna teşekkür eder
Saygılarımı sunarım
Işık Mehmetali şiir dostum :(
Değerli yorumuna teşekkür eder
Saygılarımı sunarım
Bir Eflatun Ölüm
23 Temmuz 2020 Perşembe 09:54:04
Bir konferans için fakültemize gelmişti Uğur Mumcu. Saatler öncesinden, amfideki en ön sıraya yerleşmiş, hayranlıktan ağzım açık dinlemiştim sonuna kadar. Veda ederken, gözlerini üzerimizde yumuşacık gezdirmiş "o kadar çok sevdim ki bu pırıl pırıl gençliği, en kısa zamanda yeniden gelip sizlerle birlikte olacağıma söz veriyorum" demişti... Ama maalesef, sadece birkaç ay sonra artık yoktu dünyada! Ne zaman adı geçse, bu eşsiz anım gelir aklıma...
Eskilerin (en azından bizim yörenin eskilerinin) "şerbetlenmek" dedikleri bir deyim vardır... Bizler, ölümle şerbetlenerek büyüdük sanırım. En çok gördüğümüz, işittiğimizdi faili meçhuller, terör... Elbette kabullenmek değildi bu! Hala ölüm her yerde. Arsızlıkla, yüzsüzlükle üstelik... Göğsünü gere gere dolaşıyor kötülük artık.
Yine çok içe dokundunuz Adnan Bey, teşekkürle!
Saygı ve sevgilerimle...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Eskilerin (en azından bizim yörenin eskilerinin) "şerbetlenmek" dedikleri bir deyim vardır... Bizler, ölümle şerbetlenerek büyüdük sanırım. En çok gördüğümüz, işittiğimizdi faili meçhuller, terör... Elbette kabullenmek değildi bu! Hala ölüm her yerde. Arsızlıkla, yüzsüzlükle üstelik... Göğsünü gere gere dolaşıyor kötülük artık.
Yine çok içe dokundunuz Adnan Bey, teşekkürle!
Saygı ve sevgilerimle...
1994 yılıydı.
İstanbul'a ikinci gelişimiz annemle.
Otogardan şişli'ye gittik.
Bir kalabalık vardı indiğimiz yerde.
Sonra yaşlı bir kadın yaklaştı yanımıza ve dedi ki anneme
Kızım biliyor musun bugün oğlumun ölüm yıl dönümü
Uğuru'mu gözümden sakındığım evladımı geçen yıl Ankara da öldürdüler!
Bu kalabalık Uğuru'mu anmak için toplandı.
Ve oğlu olup olmadığımı bilmeden anneme -sende katılır mısın oğlunla- dedi, annem fazla dayanamadı ayakta, oturup çocuklar gibi ağladı kaldırımda
Bende annemin o haline bakıp, ve o yaşlı teyzenin anlattıklarının bana hissettirdiğiyle ağlamaya başladım...
Hiç unutamıyorum o günü.
Uğur Mumcu'yu
Yüreği darmadağın eden o suikastı ile tanıdım, yani 93 yılında.
Sonrasında bilgi edinmek için, ve onu daha iyi tanıya bilmek için
Bir çok araştırma yaptım, bir çok makale, ve kitap okudum hakkında
Ve tabii onun yazdıklarını da okuma fırsatı buldum.
Çok değerli bir insan, ve yeri asla doldurulamaz biri kesinlikle.
Keşke derim hep
Ankara da oturduğumuz zamanlarda
Ölümü sonrası değil de öncesinde tanıma fırsatım olsaydı onu.
Böyle bir anı geldi aklıma Bir Eflatun Ölüm şiir dostum yorumunu okuyunca :(
Ve ayrıca;
O "şerbetlenmek" ölüme, faili meçhullere değil de
Sevince, saygıya, hürmete, vefaya, güzel geçinmeye, bir arada bir bütün olabilmeye olsaymış keşke. Ne çok "keşke" dedim ben bugün böyle...
Evet evet kesinlikle katılıyorum size
Bir Eflatun Ölüm şiir dostum
"Hala ölüm her yerde.
Arsızlıkla yüzsüzlükle üstelik...
Göğsünü gere gere dolaşıyor kötülük artık"
Bu değerli yorumunuz için çok teşekkür ediyorum
Daima huzurla, sevinç ile ve sağlıkla kalın lütfen
Saygılarımla
İstanbul'a ikinci gelişimiz annemle.
Otogardan şişli'ye gittik.
Bir kalabalık vardı indiğimiz yerde.
Sonra yaşlı bir kadın yaklaştı yanımıza ve dedi ki anneme
Kızım biliyor musun bugün oğlumun ölüm yıl dönümü
Uğuru'mu gözümden sakındığım evladımı geçen yıl Ankara da öldürdüler!
Bu kalabalık Uğuru'mu anmak için toplandı.
Ve oğlu olup olmadığımı bilmeden anneme -sende katılır mısın oğlunla- dedi, annem fazla dayanamadı ayakta, oturup çocuklar gibi ağladı kaldırımda
Bende annemin o haline bakıp, ve o yaşlı teyzenin anlattıklarının bana hissettirdiğiyle ağlamaya başladım...
Hiç unutamıyorum o günü.
Uğur Mumcu'yu
Yüreği darmadağın eden o suikastı ile tanıdım, yani 93 yılında.
Sonrasında bilgi edinmek için, ve onu daha iyi tanıya bilmek için
Bir çok araştırma yaptım, bir çok makale, ve kitap okudum hakkında
Ve tabii onun yazdıklarını da okuma fırsatı buldum.
Çok değerli bir insan, ve yeri asla doldurulamaz biri kesinlikle.
Keşke derim hep
Ankara da oturduğumuz zamanlarda
Ölümü sonrası değil de öncesinde tanıma fırsatım olsaydı onu.
Böyle bir anı geldi aklıma Bir Eflatun Ölüm şiir dostum yorumunu okuyunca :(
Ve ayrıca;
O "şerbetlenmek" ölüme, faili meçhullere değil de
Sevince, saygıya, hürmete, vefaya, güzel geçinmeye, bir arada bir bütün olabilmeye olsaymış keşke. Ne çok "keşke" dedim ben bugün böyle...
Evet evet kesinlikle katılıyorum size
Bir Eflatun Ölüm şiir dostum
"Hala ölüm her yerde.
Arsızlıkla yüzsüzlükle üstelik...
Göğsünü gere gere dolaşıyor kötülük artık"
Bu değerli yorumunuz için çok teşekkür ediyorum
Daima huzurla, sevinç ile ve sağlıkla kalın lütfen
Saygılarımla
ersinbaşeğmez
23 Temmuz 2020 Perşembe 01:21:51
Erkan dostumun şiirini okurken yorumdan o şiiri yorumlamadan buraya zıpladım okumayı yarım bırakacak şiiri merak ederek...
Okudum, sonuna kadar. Mesleğimden dolayı ve çok yakının kaybeden biri olarak sonuna kadar okudum. Okudum sonuna kadar.
Yirmiden fazla devre arkadaşını pkk ya şehit veren biri olarak okudum. En az on beş yirmi devre arkadaşı da gazi olan biri olarak okudum. Hatta komuta ettiği daha sonrasında kendisinin olmadığı zamanda başından vurulup mermiyi çıkaramadıkları için hep onunla yaşayacak olan askerin komutanı olarak okudum. Hatta pişmanlıktan faydalanan ve güya arkadaşlarının yerini söyleyecek olan teröristle yan yana duran ve o teröristin bizlerden daha kıymetli olduğunu hissettiren komutanlara içimizi boşaltamayanlar adına okudum ve okuya okuya büyüdüm. Kandırıldıydınız göre göre büyüdüm. Büyüdüm de ne oldu????
Daha da kirletilmiş bir dünya gördüm.
Saygılarımla şairim
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Okudum, sonuna kadar. Mesleğimden dolayı ve çok yakının kaybeden biri olarak sonuna kadar okudum. Okudum sonuna kadar.
Yirmiden fazla devre arkadaşını pkk ya şehit veren biri olarak okudum. En az on beş yirmi devre arkadaşı da gazi olan biri olarak okudum. Hatta komuta ettiği daha sonrasında kendisinin olmadığı zamanda başından vurulup mermiyi çıkaramadıkları için hep onunla yaşayacak olan askerin komutanı olarak okudum. Hatta pişmanlıktan faydalanan ve güya arkadaşlarının yerini söyleyecek olan teröristle yan yana duran ve o teröristin bizlerden daha kıymetli olduğunu hissettiren komutanlara içimizi boşaltamayanlar adına okudum ve okuya okuya büyüdüm. Kandırıldıydınız göre göre büyüdüm. Büyüdüm de ne oldu????
Daha da kirletilmiş bir dünya gördüm.
Saygılarımla şairim
Dünyanın bir suçu yok aslında
Ersin gönül dostum.
İçinde yaşayanlar var ya hani
Boş boş yer işgal edenler işte asıl onların suçu...
Yorumunu okurken
Tüylerim diken diken oldu.
Ne yazılabilir ki acaba bir karşılık bulsun
Yüreğimizi vicdanlarımızı ferahlatacak su olsun
Diye düşündüm bir an! Aslında halen düşünüyorum
Ama yok işte, düğümlenip kaldım öylece :(
Şiirde ve yorumunda geçen herkesin ruhu şad olsun
Ve ayrıca mekanları cennet olsun, Yaradan geride kalan tüm sevdiklerine sabır versin.
Gazilerimize de, psikolojilerini tez zamanda düzeltecek güzel günler
Ve iyi haberler duymayı nasip etsin, bu şartlarda ne kadar olur bilmiyorum açıkçası.
Ve iznin ile
Hiç yapmadığım bir şeyi yapıp
Yorumunu "etkili yorum olarak" seçeceğim.
Daima huzurla, sağlıkla kal lütfen
İyi geceler diliyorum sana
Ersin gönül dostum.
İçinde yaşayanlar var ya hani
Boş boş yer işgal edenler işte asıl onların suçu...
Yorumunu okurken
Tüylerim diken diken oldu.
Ne yazılabilir ki acaba bir karşılık bulsun
Yüreğimizi vicdanlarımızı ferahlatacak su olsun
Diye düşündüm bir an! Aslında halen düşünüyorum
Ama yok işte, düğümlenip kaldım öylece :(
Şiirde ve yorumunda geçen herkesin ruhu şad olsun
Ve ayrıca mekanları cennet olsun, Yaradan geride kalan tüm sevdiklerine sabır versin.
Gazilerimize de, psikolojilerini tez zamanda düzeltecek güzel günler
Ve iyi haberler duymayı nasip etsin, bu şartlarda ne kadar olur bilmiyorum açıkçası.
Ve iznin ile
Hiç yapmadığım bir şeyi yapıp
Yorumunu "etkili yorum olarak" seçeceğim.
Daima huzurla, sağlıkla kal lütfen
İyi geceler diliyorum sana
Tebrik ederim saygı değer gönül dostu kaleminiz yüreğiniz susmasın 👏 👏 dolu dolu yakın tarihimizi ve acilarimizi islemişsiniz lakin yine yeniden aynı şeyleri yasatiyorlar söyleyecek çok şey var lakin bazen susmak gerek
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Bir yerde okumuştum
Geçmiş zaman tam hatırlamıyorum
Lakin aklımda kalanı aktarayım izninle
Robinson gönül dostum.
"İnsanlar
Yaşadıkları trajedilerden
Asla ama asla ders çıkarmıyorlar!
Ve bunun üzerine çok ilginçtir ki
Daima susmayı tercih ediyorlar nedense
Halbuki içlerine atmayıp konuşsalardı zamanında
Bu trajedilerin tekrarının olacağını zannetmiyorum" diyordu
Hatırladığım kadarıyla.
Bazen susmak değil de
Dile getirmek lazım bence
Susa susa bu hale gelmedik mi?
Değerli yorumuna teşekkür eder
Daima huzurla uyanacağın yeni sabahlar dilerim sana
Saygılarımla
Geçmiş zaman tam hatırlamıyorum
Lakin aklımda kalanı aktarayım izninle
Robinson gönül dostum.
"İnsanlar
Yaşadıkları trajedilerden
Asla ama asla ders çıkarmıyorlar!
Ve bunun üzerine çok ilginçtir ki
Daima susmayı tercih ediyorlar nedense
Halbuki içlerine atmayıp konuşsalardı zamanında
Bu trajedilerin tekrarının olacağını zannetmiyorum" diyordu
Hatırladığım kadarıyla.
Bazen susmak değil de
Dile getirmek lazım bence
Susa susa bu hale gelmedik mi?
Değerli yorumuna teşekkür eder
Daima huzurla uyanacağın yeni sabahlar dilerim sana
Saygılarımla
Erkan Cem Arslan
23 Temmuz 2020 Perşembe 00:25:34
Okuyamadım bliiyor musun. İlk üç bölümden sonra yutkunamadım. Şimdilik ara veriyorum. Sonra tekrar geleceğim.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Tahmin edebiliyorum Erkancım :(
Bende yazarken, ve olanları hatırlarken
Çok fena oldum.
Tamam
Kendini ne zaman hazır hissedersen
Burada seni bekliyor olacak.
Huzur daima gölgen ve yol arkadaşın olsun
Bende yazarken, ve olanları hatırlarken
Çok fena oldum.
Tamam
Kendini ne zaman hazır hissedersen
Burada seni bekliyor olacak.
Huzur daima gölgen ve yol arkadaşın olsun
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 23.7.2020 00:18:50
Puan
: 60.0 / 12 kişi
Okunma Sayısı
: 706
Yorum
: 9 yorum
Beğeni
: 21 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.