AŞK; YOKSA YAŞLANIYOR MU
Gecelerin fırlatıp attığı,
Hüzün skalalarıdır; Derin komalarda yerimi ayırtmış. Yamulmuş bir bahar esintisi debdebeleşir Çayırların ortasında. Etrafı esir alır, Yokluğunun küf kokusu. Bitiremedim vasiyetnamemi, sayfalar dolusu. Yaşanamayanlar, evimde davetsiz misafir. Yalnızlığımdır, başımda dikili pir. Bir meyvesini bile, benden esirgedi Gelip geçen yaz mevsimi. Farenjite tutulmuş notaların, Gıkları çıkmıyor. Göçmen kuşlarını , olanca hırsıyla kovalamakta Baykuşlar. Saatlerde , kısmi felç durumu aşikar. Zaman, afiyetle Duygularımın dondurmasını yalar. Saklandı, çocuksu heveslerim, Ahşap kapı arkasına. Yaşam; Hiçbir şey olmamışçasına, Deformeli suratına botoks yaptırmakta. Ekşimtırak gülen ak saçlı nineye sor: Yoksa, Yoksa yaşlanmak; Aşk’ın kapısını mı çalıyor… (26 Temmuz 2011 tarihli 9.şiir kitabımdan) |
AŞK; YOKSA YAŞLANIYOR MU şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...