yatsıaçmayan çiçekde ’gün’ gibi, nefsinde kokusuz; bu bende ki, kalbin sahibi.. o kadar da sarhoş olamayız, mey’ den bahsediyorsan; aşk olur yalnızlık, sende kaybolmak; yılları eskitip, grinin tonlarında birikip, gözlerinden öpmek; her zamanı ’ gelişin.. sen’ li , ben’ li başlıyor, her yolculuk, eteginde ki şehrin, sokakları bunca kalabalık, açmayan çiçeğin; dalından rüzgar topla, şiirleri, saçlarında uyut, duyacak kadar ömrün yaşayacak kadar; yüreğin varsa... #sis ve gizem karan |