Gecenin geç saatleridir;
Hep ama hep
Anlamadığım havalardan çalıp söyler.
Fıttırmışlar beldesinde bana da yer ayırtmış,
Kırık dökük zaman.
Turnusol kâğıdıyım sanki
Mısralarımın üzerine örter.
İçi de yaşı da geçmiş,
Yaşlı bayanın, mırıldandığı
Eski bir şarkı.
Makyajı laga-luga.
Yırtınıyor ama nafile,
Mikrofonun kablosu, kısa.
Tanınamayacak suratıyla,
Sara krizleri tuttu düşüncelerimin.
Aniden ortaya çıkan görüntünün adı şok.
Fareler kemirmiş, soğanı sarımsağı.
Ayılmak, sırra kadem bastı.
Küfür-gassemlerde tık yok.
Deliksiz uykularımda,
Bir Yeniçeri isyanı.
Giyindikleri elbisenin rengi mor.
Meram anlatmak ne kadar da zor.



Derbederlik kayığını da,
Salıncak sandı saf umutlar.
Dokunmayın,
Sallansınlar gönüllerince.
Oyalansın,
Beni unutan yaşam,
Yüzme bilmediğim aşk denizinde...

(20 Temmuz 2011 tarihli 9.şiir kitabımdan)