Bağ Bozumu“içimin sol yakasında büyüttüğüm sözler Yüreğimin sokaklarında şiir yazan Adamın sırlı söylemeleridir..” Ömrümün öyküsü buğulu bir ah’kâr Kan-ter içinde mecusi bir yangın Şeffaf perdeler içinde ölür Kayıtlara düşmeyen Sığıntısız gün.. Kıyama durduğum her acıyı alnından öptüm Bağbozumu mevsimi Şıralı tepecikler ararken Namlusu aşka dönük bir silahtır her sözüm Ona dökülen bir ç’ağlayanım Bitmeyen bir kavgamın rüyada bir düş yolcusu Gülümser simden binek peronların vedası Teyit edilmiş gözlerimin retinasında yırtılan hayalinin örtüsü “Ayrılıklar eskitir” denmiştir ya “ömürü” Bir deli Pınar akarken Helak etmeden Dindirir ya çare niyetiyle acıyı Ömrün sahillerinde Bir ay tutulur zifir sular içinde Mahpus her düş Prangalı dil aklım Sözlerimi uçurur Yaradan öte yara bir şahlanış Sorularda s’aklarım Cevaplarda ararım ey yâr seni Aynı yetim imgeleri derlerken lisanım kayboldum yittim Toprağı öpüp ölüme nasıl merhaba derim daha ne çok şiir var yaşanmamış Ayraç koyduğum hikayeler, şirazesini şaşıran kitaplar, koklanmamış çiçekler Sevmeye söyleyemediğim sözler... En çokta içimin sokaklarında şiir yazan adam’a demlenen o ibadet aşkıyla saklanan hisler.... Nuray AYHAN... 5 TEMMUZ Pazar 2020 Döşemealtı /Antalya |
Sevgiler