Saat Dört (2)
Boş kalmış bir sandalyeyi izlemek
Hiç gelmeyecek bir rüyayı kabullenebilmek Ve o rüyayı her gün biraz daha unutmak Her gün biraz daha değiştirmek Ve yine her gün... güzellikler katmak Hep düşündüğün ufak şeyleri Düşünmeye başlamak yeniden... Hiç görmediğin detayları Görmeye başlamak... Normale dönmeye çalışırken Çok daha ince bir ipe sarılmak... O boşlukları doldurayım derken Her gün daha fazla yer boşaltmak... Sonra bir gün uyandığında Bunu yine fark edememek Ve hiç fark etmeyecek olmak... O rüyayı bir gün yine ağırlarım diye Hep uyumayı istemek... Sonrasında sarıldığımız o ipi görmek... Saat Dört. |