Iki çay koy usta en demlisinden Muhabbetin iki belini kıralım Meydanlar da görelim dostu, düşmanı Çayın iyisi, kötüsü dostla belli olur Iki çay koy usta biri bana, biri dosta Heybem de dost diye taşıdıklarım belli ola...
Masmavi denize karşı bir masa kur, Sevdiğimle karşılıklı oturalım Aşkın bağın da yanıp kavrulalım Ğörelim aşk neyler, neylerse güzel eyler Sevdiğimin iki gözü iki çeşme Sinemi dağlar durur Iki çay koy usta biri bana, biri sevdiğime..!!
Harmanlansın çaylar, üşümesin yürekler Yar, dost diye koyunumuz da beslediklerimiz Çözülsün birer birer Yar mı, dost mu, düşman mı..? Belli ola Efkâr düştü mü gönle, sığmaz hiçbir yere, En demlisinden iki çay koy usta Biri gönlüme, diğeri gönlüme düşen ateşe..!
Çaydır dostluğun en güzel bağı Ne dosttan, ne de dostla içilen çaydan, Vazgeçilir... Ikisinin de demlisi makbuldür..! Terazide tartmaya kalksan Ne çay ağır gelir, nede dostla muhabbet, En afillisinden iki çay koy usta Muhabbetle içelim, kendimizden geçelim..!!!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İki Çay Koy Usta şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
İki Çay Koy Usta şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.