Uzaklarda da olsa bana tuzak yüreğin
Sanma ki sevemez görmese bilmese uzak gözlerin

Hiç bir şey düşünmek istemiyorum hiç bir şey
Yalnız kalbimden dökülen bilmediğim bu şarkım sanadır.
Beni kahrediyor, bu gece, bu yıldızlar ve suskun kalbin
Ben yalnız kalbimden kalbine akan şu yıldıza ...
Bu inanamadığım besteye şarkıya aldanırım.

Kırık , şimdi içimin sesleri kırık
Ellerimi uzatsam sana tutulacak güneş
Bakışlarım sen diye bakar adını bilmediğim boşluklara
İçimin kapılarını zorlayan biri var suskun
Biri var sesi kırgın ve yabancı...

Bir Sonbahar bahçesidir içim bir avuç yağmur
Martı kanatlarında süzülür sana gelir bu mektup
Şimdi sen yoksun, gözlerin yok,kırık akşamlar
Yüreğime sensiz karanlıklar doluyor.

İçimin yalnızlıklarına doluyor akşam, simsiyah
Hoyrat esiyor gözlerimdeki fırtınalar
Yorgun ve üşümüş kuşlar gibi
Sana koşuyorum kanat çırparak korkusuz
Gözlerim korkusunu aynalarda unutuyor.

Biliyorum ayrıydı dünyalarımız, uzak olsan da
Bil ki ; kalbim seçmişti bu şarkıyı,seni ve adını
Yeterdi bana ; hayalde olsun,rüyada olsun, varlığın.
Şimdi bir kez daha hatırlamak anılarımızı
O bana uzak kalan bahar akşamında
Okumuştum bana sandığım mektubunu.

Nasıl korkular sarmıştı bir de heyecanlar kalbimi
Bıraksalar ; bıraksa kader koşup tutacaktım ellerini.
Nasıl olduysa oldu işte ; hayalimde, gözümde sen her şey de
Şimdi bir anlatabilsem sana, bir anlasan beni
Bazen hiç uğramak istemiyorum anılarla dolu durağa
Bazen koşmak istiyorum belki rastlarım sana
Ama ya gelmemişsen ,ya başkaları tutmuşsa ellerinden
Bir hayal işte benimkisi aldırma sen.

Aygün Deniz 26.06.2020

Devam edecek...