Kalabalıklar alıyorlar içlerine beni, Üzülüyorum bir şeyler yapamadığıma, Davranışları birer hurda yığını, Yürekleri hep yıkımdan yanalar, Çok çok kalabalıklar…
Sorunum yok; sorunsuz gibiyim, Sadece suskunum. Ağrıyor eklemlerim. Damgası oluveriyorlar gecelerimin, Baş edemiyorum, zira kalabalıklar..
“Unutayım” demek ne mümkün? “Yeter” diyorum. “Ne olur susun!” Yüksek anlayışlarıyla oluyorlar küskün, Daha çok ses çıkartıyorlar, oluyorlar bütün. Size de malumdurlar, Merdivenlerde topuklarının sesleri, Az buçuk düşük çeneleri, Kapı önünde vıdı vıdı, Ani çarparlar kapıları, Baş edemiyorum, kalabalıklar..
Hangi birilerini ikna edeyim, Bilemiyorum. Sonra yine güçsüz düşüyorum. Zira çok kalabalıklar.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KALABALIKLAR.. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KALABALIKLAR.. şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.