Sular gibiyim ve akışkan yetilerim
Yetim kalmışlığım ne hikmetse
Aşkı harmanlayan bir büyütecin merceğiyim
Sözcüklerin sağ olduğu
Sığlardan azat ettiğim mevsim gibi
İliklerime kadar sevgi yüklüyüm.

Mabedin alfabesidir sessizlik
Mahremin de goncası
Açmaya meyyal
Dibi tutan yemek gibi
Şiirleri tuz bildiğim
Şekerleme yaptığım düşlerde
İzafi bir varlık olmanın yüzü suyu hürmetine
Dağıstan yollarında
Dağ yürekli babama hasret
Eşref saati hüznün
Kul kölesi olduğum atimin
Feveran yüklü yokuşlarında
Küstüğüm kadar kendime
Kalayladığım şiirlerim.

Haraç mezat sattığım imgeler
Düş pazarında asılı bir hırka gibi
Hüzün bilediğim
Aşka meylettiğim
Gönül kulvarında bir yetim hece
Babamın hatırası o
Köstekli saatin suskun sesinde
Aşkla hemhal
Ötenazi yaptığım bir cehalet belki de
Yâd ettiğime biat
Yarenlik eden hüzünlü bir yaprak.

Esen başımda kavak yelleri
Kaynarken için için
Yüreğim yanıp da geri çekildiğim.
Şimdi bulvarındayım gölgelerin
Metanet yüklendiğim kebir defteri
Öncemde sayılarla sırdaş
Güncemi derlediğim son çeyreğinde ömrün
Kalem ve şiir sadık kaldığım gönüldeş.

Tahayyül edilesi bir iklim belki de
Babasız batan güneşe hicap yüklediğim
Sevginin kayrasında
Baba ocağında
Keyif yaptığım taş duvar
Kölesi olmaksa mevsime ne çıkar?

İlkyazın son güftesi
Hatıraların gamzesinde biriken su gibi
Deryalara meylettiğim her şafak
Gece yüzlü bir kadın annem
Dikenlerimse azat edemediğim
Seyrüseferinde hayallerin
Çöken omuzlarında ters lalenin
Hangi girdapsa sürüklendiğim
Şimdi dinsin hani baba hasretim.

Babamdan çok kimseleri sevmeye kıyamadığım
Bir rüzgâr olsam ne ala
Yanıp tutuşan köklerimle ait olduğum atim
Bir nefeslik şiire nice anlam yüklediğim
Baba kokması ne mümkün imgelerin
Ben hepten şiir b/ellemişken ömrü
Ne çok hasrete gebeyim.
Şiir yüzlü
Bir hasret benimki s/özlendiğim
Şafağın g/izinde sürüklediğim bir vaveyla gibi.