Bileşketanımlamadığım boşluklar bana tanımadığım birisi gibi. davrandı gece alelacele sehere varmak için kapılar tokmaklarına küsmüş birer korkuluk annemin ruju var hala dudaklarımda size dolu dolu sözlükleri sıralayabilirim size bir menekşenin renklerini sayabilirim size bir kedinin kuyruğunu çizebilirim ama ortaya dökülmüyor yine de içim geçen gün bir toka buldum saçımda geçen gün ellerini buldum mesela yanaklarımda geçen gün bir şarkıyı öyle uzun okudun sanki içimi okudun. sanrı insanın artık bir göz seğirmesidir unutulan yollar, açılmayan kapılar, görülmemiş güzellik de eştir upuzak yerlerde katledilen insanlarla ah benim iki isimli yalnızlığım ah benim iç içe geçen rüyam hangi çocukluğumdan başlasam dönmüyor dünya koparılmış gibi düştün yine dalından boynundan ah benim çok incinmiş çocukluğum kendini atıyor müntehir kayalıkları un ufak denize kimi kum olmayı seçiyor bir kıyıda kimisi suyun dibinde karanlıkta durmayı çoğu zaman atlıyorum içimden çoğu zaman boğuluyorum içimde sonra dedim ki sana öyle bir denizin var ki bütün okyanuslar içinde |
ah benim iç içe geçen rüyam
hangi çocukluğumdan başlasam
dönmüyor dünya.........
Harikaydı
selamlar