Vay vay vay...


muhabbetin altını kader diye imzala, ger yayını kaşının tam çatına hizala... Biri gerdigin yay diğeri kaşın olan yay. Etti mi iki yay mesafesi.

Kül rengiyle namusum; soğumuş volkanından. Ar namus şişesini taşa çaldım kime ne. Yetmedi, baş koyduğum yoluna; bıçak vurup kesmiyor. Bıçak kimin başını kesmedi halilim İbrahim oldum İsmail diye boynumu koydum... Ve ödülüm aşk şerbeti oldu.

O mai dudaklarda şebnemler kıskandıra
leylesinde yıldızlar arabeski andıra... Aşkın şarabını içtim bir mübarek gecede. Kadrimi bildim.

Veee İdrisin tezgahında bu gömleği dikensin
gülümün bedenine sökun eden dikensin. Yani ben zahir ve batın idim sen ezelimden ebeda vara mesned, ikensin... Seninle ehad oldum.

Yaaa dostum dostum güzel dostum. Ne diyor türkü; Tello gider yan gider Tello açma yaram kan gider Tello...

Saygı ve muhabbetlerimle vesselam.

merhaba Şair

bu dünya ki bir handır konan elbet göçecek
ecelin şerbetini bir gün herkes içecek
geçmez dediğin her şey rüya gibi geçecek
eğer yol O’na ise burağı kalbindedir

diyelim müsaadeniz ile çok beğendim
saygı ve esenlikle

Aşkar...

Bekri Mustafa hadisesini hatırladım okurken.

"Sana, dünyanın hâlinden, ahvâlinden suâl ederlerse, yok,sul denen zât-ı muhteremin ihtimamla kaleme aldığı eserin altındaki boşluğu göstermen yeter."

Derdi, muhtemelen bugün yaşasaydı.

Neyse; az sonra kadim dostunuz doktor şairimiz gelince gerekli müdaheleyi yapar.

O gelene dek ben Yâ Sabır çekeyim bari.

Bayramınız mübarek olsun evlaT. :)

Selam ve muhabbetle