KURTULUŞ MEKTUBU
Hüzün uyanıkken bile gördüğüm rüya
Huzur düşleyip suretini güldüğüm hülya Umut her defasında içine düştüğüm derya Mutluluk inatla peşine düştüğüm leyla Hikayem sürükler beni kızgın kumlara Her uzvumda yara var düçarım marazlara His ordum dağılır ben uğradıkça bozgunlara Semanın bir damlası yok ruhumdaki yangınlara Gözünü canıma çevirmiş zümrelerin çiziyorum eşgalini Hiçbir hamle durdurmuyor acının hayatımı işgalini Bu karanlıkta kaybolurum yakmazsam umut meşalemi Ölüm ömrüme hükmetti ağlamak eyledi tek meşgalemi Ruhum ezelden aç bırakılmış vahşi mahlukların pençesinde Yangın düşer gönlüme huzuru gördükçe mazi çerçevesinde Yarını gözler hevesle bedenim bugünün penceresinde Kurtuluş mektubu ulaşmadı bana kaldı bahtımın elçisinde Dileklerimin mezarı yanaklarımı sularım yaş akıta akıta İsteğim gömülmek sonsuza ne hacet inciye yakuta Yüreğim aşina ölümün bestesi olan sûkûta Bir nârâ koparırım ki asırlık naaşlar katılır bu ağıta... |