Kumrunun sesinden
Her sabah pencereme konan kumru
Kimdi aşk sone’ndeki o dişi Onun kanatlarında inşa ettiğin o yuva Hangi yalancı baharda yıkıldı başına Çarpan narin yüreğini hissederim Lakin kelimelerin bulunmaz lisanımda Bilki bende seninle aynı haldeyim Bu hasretini hasretime dost edinmek isterim Göğün mavisinden yeryüzünün yalnızlığına Ayrı dilde konuşsakta aynı notayız seninle Kavuşmak fani bir düş tekrar edip duran Bize vuslat ölüm ile Yorgun kanatlarına alıp bu aşığı Yerin ve göğün maviliğinde uçup güneşe Aşk için pervane olalım derdimizce Vuslat için hasret ile, uçalım bu alemden sessizce |