Beni aklına getirme.
Bir olmak için doğmadık biz,
Kavuşamadık, biz olduk.

Kovuldu cehennemi dolduran ruhlar.
Cehennem kovuldu, cehennemden.
Cennet kovuldu.
Bir melek kovuldu huzurdan.
Can buldu dünya,
Ruhlar dünyayı doldurdu.
Uğuldadı bir rüzgar.
Aklımdan akıl kovuldu.
Ay kavuldu geceden,
Gündüzden güneş kovuldu.
Yoruldu dünyayı döndüren zaman.
Azrail ölümden yoruldu.
Bir nefes üfledi bir melek sur’dan.
Kainat dönmeyi durdurdu.
Beni aklına getirme.
Bir olmak için doğmadık biz.
Biz olduk.
Kıyameti öldürsem, kendimi.
Kainatı öldürsem.
Durdursam şu kalbimi.
Hangi masallarla avuttular bizi?
Ölünce sanki kavuşacakmışız gibi.
Davacıyım bu ruhtan.
Aklımdan ve duygularımdan.
Bedenimden davacıyım.
Ben, benden davacıyım.
Ve senden.
Beni ellerinden;
Ve o narin teninden esirgeyen senden.
Bizden.
Kainattan davacıyım.
Bizden öncekilerden,
Hatta sonrakilerden.
Mutlu olan herkesden davacıyım.
Hak ettiğim mutluluğum çalındı.
Gasp edildi hayatım.
Rüyalarım bile benden alındı.
Beni aklına getirme.
Bir olmak için doğmadık biz.
Biz olduk.
Biz öldük dünya.
Günaydın.

Az önce aklımı kaçırdım sevdadan.
Bağışla;
Bu yazdıklarım, hep sevdandan.



01.05.2020
00:21
Burhan Karaca