Az sabreyle ! vuslat yakındır...
Bir tebessüm ardına sakladım içime döktüğüm satırları
Mektubumun bir kenarını yakıverdim ellerimle,,,,, tıpkı kendi hayatımı başkaları için kendi ellerimin arkasında kayıp gittiğini ve ardında baka kaldıgım da anladım ki :yanan da ben yakılanda benmişim Ve Geçte olsa acılarıma en anlamlı yol arkadaşını tebbesüm ederek paylaştım. Ve Yolumda yoldaşım da Bir ben birde acılarımı sarıp sarmalayan tebessümden başka sıgınacagım kalmamıştı. Ey zaman! yanlızlıgımı dindiren içimdeki sese selam söyle az daha sabreylesin, vuslat yakındır.... |