Arena
Arena!
Dünkü kırgınlığın hibesine küfrü çekip Kumsaatleri tepelemesine Yol verirken tek tek Yüzü bir avuç düzensizliğim Morlukluklarını sayar Bir ayar verip Paralarken kendini çıkmak için o boş kürsüye Uzaktaki tez canlı bir bulut kadar kara Açılmayı dağlara soran bir kabuk kadar Yara! Olmaktı niyetim diyarlarına Dur dinle dedim! .. Pınarın uzuvlarını içimde hissederep taktım o sol kroşeyi! Güneş gibi baba Nankör kedi gibi sokulup İç ısıtan blöfüne adanmışlığımda Eliyle başımı okşamasına bir küçük seyirciyim şimdi Yutarda köpüğürü bir baloncuk tanesinden Haysiyetlerimi... Patlatlamaya kalır bir nefesinde Yukarda ürkek Salınan her başıboş erkek gibi Kırılgan bütün dallarına aniden sımsıkı tutundum bende Okyanus fısıltılarında korudum yutkunuşlarımı Şaşkın bir edayla düzerken boğazıma nefretini Yine oynuyor oynuyunu üzerine dedi Heyecan katıp dakikalara Bir vakit daha. Sabretmekten başka ne gelir elden Sabret hadi sabredebilirsen! Hepten bitikken bulurdu beni Vururdu suratıma ters köşe yumruğunu Kazanmak nedir iyi bilirdi! Ve ben hep geçe kalınca anladım boğulduğumu! Artık çekip alın onu benden! |