İÇSESİM
İÇSESİM
İçsesim; yığınlar altına gömülmüş eril bir ruha sahipsin diyordu yontularla törpülenmiş tırnaklarım derinde açılan yaralarımı kaşıyarak kanattı zaten yarım asırdır hep kanatmaktaydı Tanrı’nın bildiği bir sırrı ben ondan nasıl saklarım ki sordu ve ben yarım asırdır bir yanımın sensiz olduğunu saklayamadım ona itiraf ettim dışımda yaşananlardan dolayı kendimi bir türlü aklayamadım belki de bu yüzden inkâra düşerek içimde içsesimle kendi Tanrı’mı kendim yarattım o ki duymaz sesimi o ki görmez zikrederek arşa uzanan ellerimi dişil bir dünyada yok sayarak hükmünü eril bir yürekle elbette yaratırım kendi Tanrı’mı sayfa sayfa şiirler satır satır nesirlerde aşkı betimler seni öyle icselleştiririm şimdi iç sesim seninle muhabbete hazır hadi gel bin bir gece masalları kadar güzel bir aşkın öyküsünü sana soluksuz anlatayım aşka hürmeti olanlar otursun dinlesin Efkan ÖTGÜN |