İki Mavi arasındaSüphan ile Nemrut arası bir yerdi eğilip de zirvesinden kar aldığım tepeler bir tutam beyazlık bıraktı dudaklarıma göğsüme aşk odunu düşürenler Nuh’un gemisini emanet aldığında gururu elif gibi dimdik iken ayakta başında beyaz takke ile rükuda bir mim gibi eğilmişti Ağrı Rüzgara tutunmuş yelkenli misali bedenim iki mavi arasında mülteci avuçlarımda güzden kalma sancılar gözlerim güneş kırıklarından şikâyetçi. Bir tutam mavi aldım gökyüzünden yeşili bulmak için içinden tufan sonrası çoraklığı silecektim eğer düşürmeseydim elimden. Ensar Cevval |