zamansız veda...göğe baktı avunmadı gözleri yüzüne bir tokat gibi çarptıkça paylaşılan her an saçlarını savurdu yazgısına karşı sabrı katık ederek ırmaklara sığındı ellerinle kuruladı sancılarını yastığa düşerken nefesi ama bitmedi uzakta evet uzakta bir yürek yitirirken adresini umudu çürütmekte toprağa boyun eğerken dolandı sessizliğe bilemedi kalp atışlarında mıydı zaman yoksa zamansız mıydı kalp atışları gölgelerken kendini bir vedaya an’sız sonrasız bir çığlık koptu topladı tüm ayrılıkları yaktı gözlerinde gömdü dizelere külleri kaleminde... temmuz-2008 |
yoksa
zamansız mıydı kalp atışları
gölgelerken kendini bir vedaya
an’sız sonrasız
bir çığlık koptu
topladı tüm ayrılıkları
yaktı gözlerinde
gömdü dizelere
külleri kaleminde...
yüreğinize sağlık.. selam ve saygılarımla..