ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE
Olmak yada olmamak vardı
Sömürmek yada sömürmemek avrupa için Akifin dediği gibi Bir gün hayasızca bir akınla geldiler Çanakkaleye Gururlu ve mağrurdular Bir tarafta güneş batmayan imparatorluk Bir tarafta bonaparte nin Fransası Ve ismini,rengini,dilini bilmediğin onlarcası Birde medeniyet denen kanlı katil Ömürlerinde yenilğiyi tatmamışlardı Gelirken Ne seddülbahirne hamidiyeyi Nede seni umursamışlardı Mehmet im Emelleri akşam yemeğini payitahtta yemekti Sen ise Mehmet im Elinde bozuk tüfeğin Yanında cephede tanıştığın kardeşin Yarı aç yarı tok Hayır hayır aç açına bekliyordun düşmanı İçindende diyordunki Halbuki dostça kardeşçe misafirce gelseler Ama misafirliğe gelmediklerini Hem sen hemde tarih biliyordu Vüçütlarındaki karanlığı sana kusmak istediklerini Anadoluna namusuna tek göz ağrına göz koyduklarını Şafak sökerken alacakaranlık bir sabahta Kusmaya başladılar nefretlerini Gündüzler gece geceler gündüz oldu Bazen sen düştün bazen yanındaki Ama geçemediler Çanakkaleyi Güneş onlar için battı Çonkbayırında Senin içinse yeniden doğdu Onları koca ejderleriyle Uçan karanlıklarıyla Elindeki bozuk tüfekle şavaştın Tüfek işlemez oldu süngü taktı Oda olmadı çanını verdin Verdin verdin verdin Dirilip dirilip yeniden düştün toprağa Damarlarındaki kan son damlasına kadar suladı Yarım adanın susuz kalbini Geçilmez dedirttin Çanakkale Geçilmez dedirttinya Geçilmedi geçilemez Çanakkale Bir tufan olup çöktün başlarına Bu yenilğiyi ömürlerince unutmadılar Ve şimdi Mehmetim Yıllar sonra Eger yEniden geliçek olurlarsa İzin istiyorum senden Senin Çarpışırken düştüğün tabyanın İçinde çarpışarak düşebilirmiyim Eğer bende ulaşabilirsem şehitlik mertebesine Senin yattığın toprağa Gömülebilirmiyim SİZİN TÜM ŞEHİTLERİMİZİN ZAMANINDA DEDİRTTİĞİ GİBİ ÇANAKKALE GEÇİLMEZ DEDİRTMEMİZE İZİN VERİRMİSİNİZ |