YENİ GÜN
Şafak yeni güne uyanmış
Bulutları yırtan Güneş Mahmurluğunu alıyor sabahın Endişeli yüzleri hüzünlü bakışları İvecen adımlarıyla Sokağa dökülmüş insanlar Bir telaş bir telaş Hepsinin de derdi ekmek Sırtlarında çantaları umut yolcularının Kaldırımda kardan adam; Kömürden gözleri Kaşkolunu sallıyor Neşeli mi neşeli Uzun değil ömrü biliyor Yalnız güneşe sitemli Morarmış elleri, akan burnu Ve Kolunda sepetiyle bir çocuk Simit satıyor Eğer satamazsa o gün Üç kuruşluk sermayesi batıyor Bir ambulans geçiyor acı sireniyle Bir genç mi? Yoksa son nefesinde bir ihtiyar mı ? Ölüm herkes için Vakit henüz erken akşama daha var Dinlemeden Tutacak elinden Şimdi zamanı diyecek Haydi Bırakabildiysen bir eser O hep anılacak İnsan olabildiysen eğer Bulutlarla el ele kuşlar Adımsız ayakları Küçük gagalarıyla serçeler, Karın altında yiyecek arıyor. Yaprağını dökmüş çınar Çam ağacına İmrenerek bakıyor Güneş yine doğar Bir gün çiçek açar Başka gün kar yağar Böyle bir döngüdür bu Vakit varken henüz Sevmeli sevilmeli Palmiye gibi süslü fakat köksüz değil, Zeytin ağacı gibi uzun ömürlü Dostluklar edinmeli |
Hocam, Bu cümlenin sonuna hangi işaret konmalı? Ne şairim, ne yazar... Seviyorum edebi yazıları. Hele edepliyse, hele derinliğiyle mest ediyorsa... Ben acizane soru işaretini tercih ettim: İnsan olabildiysem eğer!
Bütün olarak baktığımızda eserinize ''Şaheser'' dememize müsade buyurunuz. Bundan sonrası lafügüzaf.