FERMAN
İdam sehpasında verilmiş ferman
Hükmü verenlerin vicdanı yoktu Kalmadı mecalim dizimde derman Her söylenen bana ateşten oktu Sorgusuz sualsiz karar verdiler Dinlemeden beni yere serdiler Çarmıha bağlayıp iple gerdiler Evimi barkımı yakıpta yıktı Doğruyu söyledim niye kovdular Hırsızsınız dedim niye dövdüler Öldüğümde beni niye övdüler Urganı yağlayıp boynuma taktı Dünya yalan zaten zehir ettiler Güzeli kirletip çekip gittiler Kuru çalı gibi gülde bittiler Çiçeğin rengini kurutup yaktı Zor olan insanlar hayat çok güzel Umudu yaşatmak gerçekten özel Dünyayı kurtaran sevgidir ezel Nehirden umutlar içime aktı.. Sadık KARADEMİR |